تا دهه ۱۹۷۰، باور غالب در روانپزشکی این بود که اوتیسم نتیجهای از فرزندپروری بد است. در دهه ۱۹۴۰، لئو کانر، روانپزشک اتریشی، نظریه جنجالی «مادر یخچالی» را مطرح کرد که میگفت، اوتیسم از تروماهای دوران کودکی منشا میگیرد که توسط مادرانی سرد، بیتوجه و طردکننده ایجاد میشود.