احمـــــد پژمان، آهنگسازی بود که میتوانست اثری بنویسد ممزوج از سازهای ایرانی و ارکسترهای غربی، شعر و تصویر، سنت و مدرنیته. او با موسیقیاش روح یک ملت را با تاریخ، هویت و احساس جمعیاش روایت میکرد. بهخاطرِ همهی اینهاست که فقدان پژمان، چون ازدسترفتن چشماندازی است که تلاش داشت موسیقی ما را به سطحی جهانی و همزمان ایرانی و اصیل برساند.