وقتی یارانه به خودرو میرسد، خانوادهای که خودرو ندارد، عملاً کنار گذاشته میشود، بنابراین هیچ نسبت مستقیمی میان میزان دارایی خانوار و بهرهمندی از منابع عمومی برقرار نیست. این نوع تخصیص، در واقع فاصله میان دهکها را پنهانی گسترش میدهد و بخش قابل توجهی از بار مالی را بر دوش بودجه عمومی میگذارد، بنابراین اگر قرار باشد اصلاح واقعی صورت گیرد، یارانه باید «به نفر» تخصیص پیدا کند.