تقسیمات کشوری موجود، از جمله استانها و فرمانداریها، با واقعیتهای طبیعی نظیر حوزههای آبریز همخوانی ندارند. در نتیجه، یک استان ممکن است در چند حوزه آبریز قرار گیرد و فاقد مدیریت واحد و منسجم باشد؛ مسئلهای که نقطه آغاز ضعف حکمرانی آب در کشور محسوب میشود.