نمایش خانگی ایران در سالهای اخیر با تکآثاری که میدرخشیدند، نتوانست بهعنوان یک جریان هنری قدرتمند شکل بگیرد. اما از سال ۱۴۰۳ و با استقبال مخاطبان از سریالهایی چون «افعی تهران» و «در انتهای شب»، نوید ایجاد یک صنعت با بیم و امیدهای فراوان آغاز شد که در سال ۱۴۰۴ پلتفرمها به برنامهریزی سالانه پرداختند.