از دانشجویان پسادکتری به دلیل مأموریت ویژهای که برای آنها تعریف شده، میتوان به عنوان نیروهای تخصصی و تماموقت برای انجام پژوهشهای کاربردی نام برد. همانهایی که هر چه تعدادشان بالاتر باشد، میتوانند سهم تعیینکنندهتری در تحقق پروژههای کاربردی داشته و بستر را برای تبدیل سرریز کردن راهکارهای علمی و عملی به بخشهای مختلف صنعتی و غیرصنعتی هموار کنند.