روزگاری در جهان در کشوری به نام فرانسه مدعیان آزادی اندیشه و اعتقاد اجازه میدادند توهینآمیزترین کاریکاتورها از پیامبر عزیز اسلام در روزنامههای رسمی سرزمینشان منتشر شود و چشم ببندند و یک جوان فرهنگی پیرو راه خمینی و آوینی به زبان فارسی در صفحه شخصیاش نظراتش را بنویسد و به سلول انفرادی بیفتد، به این دلیل که متنهایش ممکن است برای امنیت روانی مردم فرانسه مشکل ایجاد کند