سر کلاسهای درس روزنامهنگاری و بعدها در تحریریه، یکی از چیزهایی که بر اهمیت یاد گرفتن و به کار بستنش خیلی تاکید میشد، در اصطلاح درآوردن «ته» سوژه بود. چون اگر بهعنوان خبرنگار موردی از ابعاد سوژه از دستمان درمیرفت از اعتبار کارمان کم میشد. حالا اما در رسانه و تصمیمگیریهای رسانهای افرادی هستند که نهفقط ابعاد مختلف سوژه برایشان مهم نیست، بلکه حتی اگر صدایی هم بخواهد این زوایای مختلف را به گوش آنها برساند، خود را به نشنیدن میزنند.