انگار ماشین راه نره ولی ضبطش هم خراب باشه!

فیلم «پیر پسر» با انبوهی از ارجاعات ادبی و روان‌شناختی، تلاش می‌کند به اثری فلسفی و سیاسی تبدیل شود، اما با روایت متظاهر، دیالوگ‌های سطحی و پرداخت ناقص شخصیت‌ها، از ساختار سینمایی و اقتباس واقعی فاصله می‌گیرد و بیشتر به نمایشی از آشفتگی مفاهیم شباهت دارد.