پرده اول «زیبا صدایم کن» نقطه قوت فیلم به حساب میآید؛ نقطه قوتی که اگر نیک بنگریم خالی از ایراد نیست ولی صدرعاملی در انتقال دیتا به مخاطب از خود خساست نشان میدهد و بسیاری از نکات مهم زندگی پدر و دختر قصهاش را به بکگراند روایت و زیرمتن میبرد تا با اتکا به شخصیتپردازی و استفاده از حالات روحی و روانی خسرو معدود نکات مثبت موجود در فیلمنامه را با اجرای خوب امین حیایی ضریب بدهد.