«سامورایی تنها» همزمان یک نمایش خونین از مبارزه برای زندهماندن است و یک سفر روحی برای یافتن دلیل ادامه دادن. اگر بخواهیم آن را با آثار مشابه مقایسه کنیم، میتوان گفت فیلم از نظر فلسفه و درونمایه به آثار کلاسیک آکیرا کوروساوا مانند «هفت سامورایی» نزدیک است.