مهدی افروزمنش میگوید: اگر بخواهم عصاره «داماهی» را در یک کلام بیان کنم، میتوانم از واژه «تقدیر» نام ببرم. میدانید که تقدیر از مفاهیم بسیار قدیمی است. تقدیر در گوشهگوشه تاریخ چندهزارسالهی ما، چه پیش و چه پس از اسلام، دیده میشود و کار میکند و برای اثباتش میتوان از دهها و شاید صدها اصطلاح و ضربالمثل یاد کرد. تقدیری که به نظرم از کارکردی اجتماعی هم برخوردار است. چراکه گویی افراد در دورههای افول، سقوط یا ذلت خود و اجتماعشان بهشکلی ناخودآگاه رو به سوی تقدیرگرایی میآورند.