غافلگیری تابستانی

ما معلم‌ها  هر جا که می‌رویم، یکهو یکی از دانش‌آموزان سال‌های دور یا نزدیک، سر راهمان سبز می‌شود و معمولا از سر لطف، مسیرش را کج می‌کند و به سمت ما می‌آید و می‌گوید: «سلام آقا... ا. خوبین؟ من دانش‌آموزتون بودم... م. اسم من رو یادتون هست؟»