چراغ مهرسازی های برنجی در بازار تهران روشن است | ممهور به مُهر برنجی

مشتری، پیرمردی‌ست خمیده قامت که پشت به عصای چوبی‌اش داده و منتظر ایستاده تا عبدالله حکاک،  مُهرِ بی‌سوادی‌اش را آماده کند. مهری از آلیاژ برنج، بیضوی و بندانگشتی که قرار است بعد از این هر نوبه که به بانک می‌رود بر جای امضا و خطِ نادانسته،  جوهری و محکم بکوباندش پای هرچه از سند و مکتوبات مالی هست.