سردار شهید «غلامحسین ساجدی نوشآبادی»؛ شیر شرزهای که گریههای شبانهاش، دل سنگ را آب میکرد
همیشه میگفت: «نمیخواهم زود شهید بشوم. دوست دارم در خون خود بغلطم و درد بکشم و با خدا در همان حال رازو نیاز کنم و خداوند در اثر این زجر و ناراحتی از گناهانم درگذرد و آنگاه شهید شوم» سردار شهیدی که به گفته همرزمانش، روزها چون شیر شرزه بر دشمن میغرید، شبها صدای گریه ها و مناجاتش، دل سنگ را آب میکرد...