ادب پایداری؛ افقی به وسعت یک «جنگ دوست‌داشتنی»

بسیاری از شعرها، نوحه‌ها، رجزها، سرودها و مرثیه‌های دوران دفاع مقدس برای نسل جنگ و پس از آن تبدیل به یادگارهایی ماندنی و عزیز شدند. بر زبان‌ها زمزمه شدند و در حافظه جمعی جریان یافتند. دلیل این ماندگار شدن اما چه بود؟ چه شد که شعر پایداری، هویت یک دوران را در خود، قاب گرفت؟