«محمد بن ابی بکر»، فرزندخوانده، شاگرد و شهید مکتب ایمان و عرفان امام علی (ع)
نامش را پیامبر نور (ص)، «محمد» گذاشت. «محمد ابن ابوبکر» بود اما از کودکی، تحت سرپرستی امیر مومنان (ع) چنان همه ذرات وجودش، نشان و نسب از نور نگاه حیدر برد که «محمد بن علی (ع)» شد.