در برهه کنونی باید به «اقتصاد سیاسی» بیندیشیم و کاندیداهای ریاستجمهوری هم باید به این موضوع توجه ویژه داشته باشند، چرا که در شرایط سیاسی و تاریخی خاصی بسر میبریم که «اقتصاد» موضوعیت ویژهای یافته است. بویژه پس از فروپاشی شوروی و سیطره بیشتر نظم سرمایهداری بر جهان، هر کشور به تناسب «قابلیتها»، «مزیتها» و «امکاناتی» که میتواند در این نظم جهانی شریک شود و خود را در این تقسیم کار سهیم کند، مورد سنجش قرار میگیرد.