علیرضا سپهوند، روزنامهنگار موسیقی و آهنگساز در یادداشتی نوشت: موسیقی، بیش از هر هنر دیگری، با احساس، حافظه و تجربه زیسته انسان پیوند خورده است. از آوازهای آیینی اولین انسانها گرفته تا سمفونیهای کلاسیک و موسیقی الکترونیک معاصر، همواره این باور وجود داشته که موسیقی زبان درونی انسان است؛ زبانی که از رنج، عشق، امید و ترس سخن میگوید. اما در دهه اخیر، با ظهور آنچه «هوش موسیقایی» نامیده میشود، این فرض دیرینه با چالشی جدی مواجه شده است.