تهران- ایرنا- به نام خدای حسینی دست به قلم گرفتم که خواهرش در اوج مصیبت هایش هیچ چیز جز زیبایی ندید. دلم می خواهد دل به دریای سختی های سفری بزنم که علی رغم تمام سختی هایش به نظاره زیبایی هایش بنشینم. دلم می خواهد بروم و این جان به تنگ آمده از امروز و فردای روزگار را به نسیم روح بخش کربلایش جان دوباره ببخشم. می آیی برویم و باهم به نظاره این همه زیبایی بنشینیم؟