صبرا دختر صبور بم

کرمان- ایرنا- باوجود گذشت ۲۰ سال، اشک چونان موج چشم‌های به رنگ اقیانوسش را در برگرفت تا از جای خالی خانواده‌اش پرسیدم که سال ۸۲ در زلزله دهشتناک بم زیر آوار جان باختند و او را با انبوه درد و تنهایی تنها گذاشتند؛ گویی این خاک هیچگاه سرد نمی‌شود و صبرا دختر صبور چشم آبی دارالصابرین از جای خالیشان و البته صبوری‌هایش گفت و اشک ریخت.