تهران- ایرنا- راهحلهای ساده و برخوردهای فیزیکی با موضوعاتی مثل نفوذ از طریق تشدید مجازات جاسوسان، مسئله فرزندآوری، حجاب و اینترنت، ناترازیها بهویژه در حاملهای انرژی، همگی نشانههایی از نبود چشمانداز و نداشتن راهبرد روشن و منسجم است. فقدان چشمانداز، جامعه را در وضعیتی از تعلیق و بلاتکلیفی مزمن گرفتار کرده است؛ آینده مبهم، بیتصمیمی یا کندی در تصمیمگیری، زندگی روزمره مردم را مختل کرده است.