عمو خسرو؛ جای نبودن شما در سینما درد می‌کند

تهران- ایرنا- آفریدن، میان او و مخاطبی که به او می‌نگریست، قراردادی نانوشته بود. گویی مخاطب لمس می‌کرد که مسحورشدنِ عموخسرو، او را هم بر می‌آشوبد؛ آنقدر که می‌خواست زودتر از دوربین، سوژه‌ای را که «خسرو شکیبایی» به آن نگاه می‌کند، با آن سخن می‌گوید و یا حتی لمس می‌کند، ببیند.