مشهد-ایرنا- در اعماق تاریخ، جایی که افسانهها با واقعیات گره میخورند، حکیمی از توس، با دلی آکنده از عشق به ایران و زبانی شیوا، حماسهای سترگ را به یادگار گذاشت. فردوسی در شاهنامه نه فقط شاعری قصهگو، که راویِ رازهای نهفته در جانِ این سرزمین بود؛ رازهایی که ریشه در باورها، آیینها ، اعتقادات و البته، نورِ کلامِ مقدس داشتند.