تهران- ایرنا- ترکیب صلابت نگاه و لبخندی که داوود رشیدی اغلب بر لب داشت، باعث میشد طیف نقشهایی که ایفا میکند از رضاخان «کمالالملک» تا خوجه ممد در «شیلات» متفاوت باشد، گاهی پدر بود و مخاطب را با لبخندش همراه میکرد، گاهی نیز یک سوی رفاقتی بود که برایش جان میداد، رشیدی تمام اینها را با کاریزمای چهره و فن بیان گیرای خود، باورپذیر میکرد.