تهران - ایرنا- بر اساس تعریف برنامه اسکان بشر ملل متحد (UN Habitat)، بیخانمانی طیفی از شرایط ناپایدار مسکن برای خواب است؛ از بیخانمانی مطلق تا بیخانمانی نسبی یا پنهان. بیخانمانی فقط نداشتن سقف بالای سر نیست و خانمان و خانه، نیز صرفا جای خواب نیست؛ جایی است برای آرامش و استراحت، عشق ورزیدن، غذا خوردن، دعوت مهمان، تماشای تلویزیون، صحبت با تلفن، تنظیم ساعت خواب و بیداری.