احساس قربانی شدن از منظر روانشناسی

آیا شما هم فکر می کنید هرچی اتفاق بد تو دنیا هست، فقط برای شما می افتد؟ به زمین و زمان ناسزا می گویید و آنها را مقصر بدبختی های تان می دانید؟ اگر یکی بگوید که «تو تنها کسی نیستی که مشکل داری، با عصبانیت می گین: تنهام بزار؛ تو جای من نیستی، هر گز نمی تونی منو درک کنی! اما اگر بگه: واای عزیزم، تو چقدر زجر کشیدی؟ دلم برات آتیش میگیره! آخه چطور هنوز زنده ای؟ کمی حالتون بهتر میشه؟»...شاید وقت آن رسیده است که در این دلسوزی برای خود و احساس قربانی شدن تجدیدنظر کنید.