در دانشگاه ایران، مدیر گروهها به طور غیررسمی به دلیل ارتباطات عاطفی و کاری خود با برخی رزیدنتها اقدام به دادن سؤالات به آنها میکردند و به جای انتخاب افراد شایسته، برخی افراد خاص را با این شیوه بالا میبردند. این افراد سپس به هیأت علمی دانشگاه تبدیل میشدند و با یکدیگر یک تیم قوی تشکیل میدادند.