تیغ زدن شاهِ در حال مرگ در فاصله هر چند دقیقه یک بار!

چهار پادشاه آخر ایران، تماماً به دلیل فَقد پایگاه داخلی، به‌هنگام فرار و پناه گرفتن در خارج جان باختند. این امر به طور مساوی، بین دو سلطان آخر قجر و پهلوی تقسیم شد. در این میان، اما و با نظر به شرایط دو نمونه پایانی، وضعیت رضاخان و فرزندش تراژیک‌تر به نظر می‌رسید. آنان به شدت از جان خویش بیمناک و ایضاً از سوی حامیان سابق مورد بی‌اعتنایی بودند. در میان این دو، محمدرضا پهلوی وضعیت بدتری را تجربه کرد و به تجربه‌ای برای گریختگان به دامان انگلیس و امریکا مبدل شد.