کارگردان نمایش «مرگ با طعم نسکافه» نوشت: «این نمایش در ذهن من ترانه بلندی است که در عجیبترین جای زندگی ام نوشته ام و کارگردانی کردهام. قدم زدنی از گذشته تا امروز که مرور گریههایی عمیق و خندههایی از ته دل است. در بستر داستانی که در طی صد سال روایت می شود.»