«ما یک خواسته داریم؛ حسینه کی استعفا میدهی؟» بالاخره این شعار و خواسته معترضان بنگلادشی محقق شد و شیخ حسینه، نخست وزیر بنگلادش که مجله «اکونومیست» به او لقب «بانوی آهنین آسیا» را داده بود، در پی استعفا به خارج از کشور (هند) فرار کرد. «یک، دو، سه، چهار، شیخ حسینه دیکتاتور است» شعار دیگر معترضان بنگلادشی بود، قبل از این که موفق شوند به طولانیترین دوره حکمرانی یک نخست وزیر در کشور خود (در مجموع بیست سال) پایان دهند.