دو تن از بچههای آذربایجان و سه چهار نفر آرپیجی زن به شهادت میرسند. به این ترتیب در پی تشدید حملات، بچهها گامبهگام عقب مینشینند. گروهی دیگر از بچهها، پس از نبرد بیوقفه ۴۸ ساعته و خستگی و کوفتگی شدید، اوایل شب برای استراحت به مقر خود باز میگردند. ساعت ۱۲ شب بیسیم به صدا در میآید و صدای جهانآرا به گوش میرسد: «بچهها بیایید که شهر دارد سقوط میکند.»