رابطه مولانا جلال الدین رومی و شمس تبریزی، یکی از جذابترین و پیچیدهترین روابط در تاریخ عرفان اسلامی است. این ۲ شخصیت بزرگ، تأثیر شگرفی بر یکدیگر و بر ادبیات و فرهنگ اسلامی گذاشتند. در اشعار عرفانی مولانا، به ویژه مثنوی معنوی، میتوان نشانههای روشنی از این رابطه عمیق و تأثیرگذار یافت.