زبان مادری‌ام اشاره است

پدر و مادر روبه‌رویش نشسته‌اند و با دستهای‌شان با او صحبت می‌کنند. این دورترین خاطره‌ای است که علی‌اصغر عزیزی‌پور یکی از بهترین مترجمان ناشنوایان ایران از دوران کودکی به یاد می‌آورد. این صحنه در سال‌های اول زندگی‌اش بارها تکرار شد و او که برخلاف پدر و مادرش توان شنیدن و صحبت کردن داشت، خواسته‌هایش را با ایما و اشاره مطرح می‌کرد.