بزرگان حوزه مقصرند!

امروز درحالی نبض قلم را به سوگ نشسته ام که خوب می‌دانم دانش آموزان این سرزمین رونالدو و مسی را بهتر از نامداران ایرانی می‌شناسند! و بر آن‌ها فخر می‌فروشند! به کجا چنین شتابان می رویم! چرا فرهنگ ایران زمین باید در قاب کوتاهی‌های اهل فرهنگ و هنر و پژوهش به فراموشی سپرده شود و افسانه‌های کره ای و ژاپنی بر زندگی ما نقش آفرینی کند؟ آیا نمی شود مختارنامه دیگری ساخت و بر «ولایت عشق» مُهر ایمان زد؟ امروز چه کسی باید دغدغه‌های بزرگان نظام را پاسخگو باشد که فرهنگ ایرانی را به نمایش بگذاریم؟