مهدی محبتی میگوید: آفریدن، افزودن و جا انداختن هزار قصه منظوم در بطن و متن ادبیات کلاسیک عرفانی امری است بس خطیر و قابل تأمل. برهمین پایه و به دلیل نقش بیبدیل عطار در پیریزی و گسترش قصههای منظوم عرفانی، ناچار باید او را پدر و بل پایهگذار ادبیات منظوم روایی در عرفان ایرانی دانست.