صدام تصور میکرد ارتش ایران همانند سال ۱۸۵۷ که در مقابل مزدوران کمپانی هند شرقی پا به فرار گذاردند، این بار نیز چنین خواهند کرد، درحالیکه اینچنین نشد و پاسداران انقلابی ایران، عراق را مجبور ساختند برای کنترل خرمشهر بهای گزافی بپردازد و در پی آن پاسداران مانع از آن شدند که ارتش صدام بر شهر سوسنگرد نیز تسلط یابد.