حَرَمی که او می‌شناخت

 یکی از ابعاد مهم سردار سلیمانی را که بر سنگ مزارش نیز نقش بسته است اصرار او بر «سرباز» بودن است. او خود را یک فرمانده که در گوشه اتاق نشسته باشد و فرمان حرکت به دیگران بدهد نمی‌دانست، بلکه خود را سربازی قلمداد می‌کرد که باید همواره پیشران و در صف اول خط مقدم باشد.