انقلاب اسلامی در زمانهای شکل گرفت که نظم نوینی در جهان در حال شکل گرفتن بود؛ نظمی که فرآورده نظام سلطه شرق و غرب بود. غرب با شعارهای دلربا و زیبایی مانند آزادی فردی در همه عرصهها حتی اقتصادی و تقدم حق بر تکلیف، مستضعفین و پابرهنگان را در نظم نوینی که شکل میداد، پایمال میکرد و میدریدشان و شرق با عناوین دلکَشی مانند برابری و عدالت شیره جانشان را میمکید. در این زمانه بود که خمینی کبیر بر غرب و شرق و بر نظم جدیدی که خود را زیر شعارهای جذاب پنهان میکرد، شورید.