انگار وظیفه ذاتیاش این بود که بیاید و آخرین ثانیههای مرد ناآرام صحنههای نبرد را تصویر کند و به یادگار گذارد برای تمام آیندگانی که شاید فکر کنند عصر قهرمانان در قرن بیستویکم به سرآمده بود. مرد، خستگی یک عمر بر شانههایش بود و سنگینی نفرتی ازلی و ابدی از ظلم و استبداد. اما قهرمانان در لحظهلحظه زندگیشان قهرمانند و یحیای داستان ما هم در آن دم آخر، با تتمه نایی که برایش مانده بود، قهرمانی را زندگی کرد.