وقتی کە برف و باران خانە بی‌سقف کارتن خواب‌ها را نمیفهمد

بارها و بارها آن‌ها را دیدەایم، با قامتی خمیدە و نشئە، موهای ژولیدە با دندان‌های سیاە، لباس‌های وصلە پینە و کیسە برنجی کە مدام بر دوش‌های نحیف خود می‌کشند، انگار عادت کردەایم بە دیدن روزانە این تصاویر، تصویر تکیدە و مچالە شدە فردی در گوشە کنار خیابان‌های شهر؛ اما زندگی شبانە کارتن خواب‌ها در دل شب‌های سرد روایت دیگری دارد، روایتی از جنس تراژدی.