کربلا زنده شده است. هر لحظه خودت را در مسیر الیالله میبینی. مسیری که به لطف خدا قدم در آن نهادهای. کمی که راه میرویم تشنه میشویم و میگوییم چه سخت است سریع دنبال این هستیم که تشنگیمان را رفع کنیم. خسته میشویم و با اصرار ما را به استراحتگاه و خانهها میبرند تا غبار از تن و بدن بزداییم. دور هم همین مسیر بود؛ خیزران، تازیانه و اسارت. در تمام مسیر همین مرور میشود و برایت دردناک است