شاعر عاشقانه‌های خاطره‌ساز «پشت‌پا به رسم دنیا زد و رفت»

بهمنی هرگز درِ قلبش را به روی جوانان نبست، حمایت‌های او از جریان‌های نوپای شعری در دهه‌های گذشته، از او یک مراد ساخت، بی‌آنکه خود در پی مریدپروری باشد.