شورش حزب توده علیه نخست‌وزیر آزادی‌خواه

با وجود باز بودن نسبی فضای سیاسی و تنوع مطبوعات و احزاب در دوره نخست‌وزیری محمد مصدق اما رقابت‌های سیاسی بین جریان‌های سیاسی آن روزگار پیوسته به «کف خیابان» و خشونت کشیده می‌شد. اوج این حوادث در سال ۱۳۳٠ اتفاق افتاد. در طول این سال حدود۲۰ تظاهرات و راهپیمایی برگزار شدکه حزب توده اکثر آنها را راه انداخت و همگی آنها با دخالت اراذل و اوباش و چاقوکش‌ها و تیراندازی نظامیان ارتش شاهنشاهی به «هرج و مرج» و «شورش» و «خشونت» ختم شد.