سالها پیش وقتی تصمیم به سفر میگرفتیم و جایی برای اقامت نداشتیم، معمولاً بعد از ورود به شهر مقصد سراغ بنگاههای املاک یا افراد محلی کنار ترمینالها و جادهها میرفتیم که تابلوی «خانه و ویلای اجارهای» در دست داشتند و به صورت مستقیم مشتری جذب میکردند. خیلیها هم برای اجاره اقامتگاه سراغ فامیل، دوست یا آشناهایی میرفتند که در شهر مقصد سکونت داشتند و گاهی حتی شماره تماس مالک خانه یا ویلا را داشتند و از قبل سفر، محل اقامت خود را رزرو میکردند.