یک راهکار و دو دیدگاه

به صراحت می‌تواند که اقتصاد مردمی و فعال شدن بخش خصوصی زمانی می‌تواند نتیجه بخش باشد که با الگوی جهادی و انقلابی همراه باشد که در آن هر ایرانی نقشی حقیقی در پیشرفت کشور خواهد داشت و نه بر اساس چارچوب‌های آکادمیک لیبرال سرمایه‌داری که با نام مردمی سازی و خصوصی سازی اقتصاد، نابودی بخش کارگری و ثروت بیشتر سرمایه‌داران را پیگیری می‌کند در حالی که در ظاهر شعارهای زیبایی همچون دست کشیدن دولت از جیب مردم، واگذاری اقتصاد به بازار و تصدی‌گری نکردن دولت و... را سر می‌دهد.