داستانِ فراموشی اسباببازیها در ایران، قصهای با پایان نامعلوم است که قدمتی به درازای تاریخ دارد؛ چه آن زمان که صرفا کالایی برای کودکان شناخته میشد و چه حالا که پایش به زندگی بزرگسالان نیز باز شده است، همواره مورد بیتوجهی قرار گرفته است؛ چنانچه این روزها از تکثر متولیانی رنج میبرد که گاهی تبدیل به ناجیان نمایشی میشوند.