زبان بی‌صدا؛ «زبان اشاره» کجای قانون است؟

با وجود گذشت بیش از یک دهه از پیوستن ایران به کنوانسیون بین‌المللی حقوق افراد دارای معلولیت، «زبان اشاره ایرانی» هنوز در قوانین کشور به‌عنوان زبان رسمی جامعه ناشنوایان به رسمیت شناخته نشده است؛ خلأیی قانونی که دسترسی میلیون‌ها شهروند ناشنوا به آموزش، درمان، عدالت و مشارکت اجتماعی را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرده است. حالا فعالان این حوزه می‌گویند وقت آن رسیده که قانون، زبان اشاره را بشنود و آن را به‌عنوان پلی برای برابری حقوقی و رفع تبعیض، در نظام رسمی کشور ثبت کند.