یکی از شگفتیهای اربعین، نظم خیرهکننده آن است که با وجود جمعیت میلیونی، هیچگونه نیروی قهری یا اجباری در آن مشاهده نمیشود. در این پدیده، نظم نه از سر ترس از قانون، بلکه از سر «عشق و ایمان قلبی» به وجود میآید. زائران و خادمان، با ارادهای خودجوش، اصول و مقرراتی نانوشته را رعایت میکنند که در هیچ کتابی تدوین نشده است. این همان «نظم برخاسته از محبت» است که در مقابل «نظم قهری» تمدن غرب، الگویی جدید از حکمرانی اجتماعی را ارائه میدهد.