چشم درون هرم، مثلثهای تو در تو، رنگهای حسابشده، اشکال رمزآلود و دایرههایی که گویی چیزی را پنهان میکنند. اینها فقط عناصر یک تابلوی نقاشی نیستند، بلکه نشانههایی هستند که رد پایشان را میتوان در تاریخ مکاتب سری، از جمله فراماسونری یافت. پرسش اینجاست؛ چرا این نشانهها به دیوار گالریهای هنری ایران رسیدهاند؟